Kuşkusuz hele de bir küçük ilçede yaşıyorsanız, ergenlik dönemindeyseniz, ister fakir, ister zengin olun, mutlaka o yörede filizlenmeye başlamış idealleriniz, idolleriniz vardır, olmuştur. Tavrıyla, tarzıyla dikkatinizi çeken, herkesten, herkeslerden farklı bir profil ortaya koyanlar illa ki olmuştur, onlara odaklanırsınız. Hayatında kaval bile çalmamış biri olarak Alper Dadaş ağabey, benim işte o ilk kahramanlarımdandı. Gerek saç stili, rengi ve gerekse giyimi, tarzı işe daha o günlerde herkes gibi benim de dikkatimi çeken Alper ağabey, güçlü sesi ile yakın zamanda o dönemin tanınmış sanatçılarından biri olmaya doğru koşuyordu ve bunu gözlemliyor, görüyorduk. O, hepimizden farklıydı, bir defa yakışıklıydı. Çok orta yerde değildi, gizemliydi, göründüğünde tüm gözler ondaydı. Ağzıyla flüt çaldığını da gözlerimle gördüğüm o günlerde bir Pasinler, Alper ağabeyin meşhur bir sanatçı olacağını düşünüyordu. Bir değerimizdi o. Tabi biz de ilçe sakinleri, mahallelisi olarak bunu görüyor, ne zaman o çıkışı, patlamayı yapacağı günü merak ediyorduk, beklemeye koyulmuştuk..
***
1981’in sonunda rahmetli babamın da emekli olması üzerine Erzurum şehir merkezine göç eylemiştik ama aklım da hep o Alper ağabeyde kalmıştı. Ne olmuştu, neredeydi, hep merak eder dururdum. Gözlerimiz hep onu özellikle ekranlarda aradı durdu ama o bir türlü görünmüyordu. İstanbul’a gittiğini, Alper Altınses adında kaset çıkardığını öğrendiğim Alper ağabeyin, zaman zaman Zeki Müren, Ajda Pekkan, Bülent Ersoy gibi ünlüler ile aynı sahneyi paylaştığını da duyuyorduk ama gazeteler ve televizyonlar bir türlü ondan bahsetmiyordu. O ünlü bir ses sanatçısı olacaktı, ben de spor spikeri, ya da bir karikatürist. Zaman zaman ünlü isimler ile sahneye çıktığını, bazı gazinolarda çalıştığını duymuşluğumun olduğu Alper ağabeyi sırra kadem basmış, artık ne görüyor, ne duyuyordum. En son geçen gün vefat ettiğini duydum, içim ‘cız’ etti, bir yakınım gibi üzüldüm. Meğer, ünlü olma yolunda sandığım o Alper ağabeyi zor bir yaşam içindeymiş. Pasinlerli gençler olarak bizlerin idolü o adam, sessiz sedasız veda etmiş dünyaya. Belki çok ünlü olmamıştı ama bizim ergenlik dönemimizin kahramanı olarak kaldı hep. Allah’tan rahmet diliyorum, mekanı cennet olsun.
Vedat Refayeli
