Enes İbnu Malik anlatıyor: Resulullah (sav) heladan çıkınca;
‘Benden ezayı giderip afiyet veren Allah'a hamdolsun!’ derdi.
***
Hz. Âişe (ra) anlatıyor: Resulullahın (sav) abdest suyu ve misvâkı (akşamdan hazırlanıp yanına) konulurdu. Gece kalkınca abdest bozar, sonra misvaklanırdı.
Bir diğer rivayette şöyle gelmiştir: Resûlullah (sav gece ve gündüz yattığında ve kalktığında mutlaka abdest almazdan önce misvaklanırdı.”
***
Ebû Musa (ra) anlatıyor:
Resûlullah’a (sav) geldim, abdest alıyordu. Şu duayı okuduğunu işittim:
Allah'ım günahımı mağfiret et, evimi bana genişlet, rızkımı bana mübarek kıl.
***
Ukbe İbnu Âmir (ra) anlatıyor: ‘Üzerimizde develeri gütme işi vardı, (bunu sırayla yapıyorduk.) Bir gün gütme nöbeti bana gelmişti. Günün sonunda develeri kıra ben çıkarıyordum. Nöbetimden dönüşte Resulullaha (sav) geldim, ayakta halka hitap ediyordu. Söylediklerinden şu sözlere yetiştim:
‘Güzel abdest alıp, sonra iki rekat namaz kılan ve namaza bütün ruhu ve benliği ile yönelen hiç kimse yoktur ki kendisine cennet vâcib olmasın!’
Bunları işitince kendimi tutamayıp ‘Bu ne güzel!’ dedim. Bu sözüm üzerine önümde duran birisi:‘Az önce söylediği daha da güzeldi!’ dedi. Bu da kim diye baktım. Meğer Ömer İbnu’l-Hattâb’mış. O, sözüne devam etti: ‘Seni gördüm, daha yeni geldin. Sen gelmezden önce şöyle demişti: “Sizden kim abdestini alır ve bunu en güzel şekilde yapar, sonra da: (Şehadet ederim ki Allah'tan başka ilâh yoktur ve yine şehadet ederim ki Muhammed Allah'ın kulu ve Resûlüdür)’ derse, kendisine cennetin sekiz kapısı da açılır; hangisinden isterse oradan cennete girer”
Ebû Dâvud'un rivayetinde ‘abdesti güzel yaparsa...’ denmiştir.
Tirmizî'nin rivayetinde ‘...resûlühü (Allah'ın ...Resûlü)’ kelimesinden sonra
‘Allah'ım, beni tevbe edenlerden kıl, temizlenenlerden kıl.’ duası da vardır.”
‘Benden ezayı giderip afiyet veren Allah'a hamdolsun!’ derdi.
***
Hz. Âişe (ra) anlatıyor: Resulullahın (sav) abdest suyu ve misvâkı (akşamdan hazırlanıp yanına) konulurdu. Gece kalkınca abdest bozar, sonra misvaklanırdı.
Bir diğer rivayette şöyle gelmiştir: Resûlullah (sav gece ve gündüz yattığında ve kalktığında mutlaka abdest almazdan önce misvaklanırdı.”
***
Ebû Musa (ra) anlatıyor:
Resûlullah’a (sav) geldim, abdest alıyordu. Şu duayı okuduğunu işittim:
Allah'ım günahımı mağfiret et, evimi bana genişlet, rızkımı bana mübarek kıl.
***
Ukbe İbnu Âmir (ra) anlatıyor: ‘Üzerimizde develeri gütme işi vardı, (bunu sırayla yapıyorduk.) Bir gün gütme nöbeti bana gelmişti. Günün sonunda develeri kıra ben çıkarıyordum. Nöbetimden dönüşte Resulullaha (sav) geldim, ayakta halka hitap ediyordu. Söylediklerinden şu sözlere yetiştim:
‘Güzel abdest alıp, sonra iki rekat namaz kılan ve namaza bütün ruhu ve benliği ile yönelen hiç kimse yoktur ki kendisine cennet vâcib olmasın!’
Bunları işitince kendimi tutamayıp ‘Bu ne güzel!’ dedim. Bu sözüm üzerine önümde duran birisi:‘Az önce söylediği daha da güzeldi!’ dedi. Bu da kim diye baktım. Meğer Ömer İbnu’l-Hattâb’mış. O, sözüne devam etti: ‘Seni gördüm, daha yeni geldin. Sen gelmezden önce şöyle demişti: “Sizden kim abdestini alır ve bunu en güzel şekilde yapar, sonra da: (Şehadet ederim ki Allah'tan başka ilâh yoktur ve yine şehadet ederim ki Muhammed Allah'ın kulu ve Resûlüdür)’ derse, kendisine cennetin sekiz kapısı da açılır; hangisinden isterse oradan cennete girer”
Ebû Dâvud'un rivayetinde ‘abdesti güzel yaparsa...’ denmiştir.
Tirmizî'nin rivayetinde ‘...resûlühü (Allah'ın ...Resûlü)’ kelimesinden sonra
‘Allah'ım, beni tevbe edenlerden kıl, temizlenenlerden kıl.’ duası da vardır.”
