Efendi Güvercin’i Erzurum Belediyesi’nde Elektrik Şefi olarak tanıdığımda ben henüz 20’li yaşlarda tıfıl bir muhabirdim. Yerinde duramayan, enerjik ve de özgüveni yüksek bir ağabey olarak tanıdığım Efendi Güvercin, ilerleyen dönemlerde büyük bir başarı hikayesine imza atarken, aslında çoğumuz da yaptıklarının farkında olamamıştık. O ki, Türkiye’nin en çok üyeye sahip olan, etkin ve de yetkin bir sendikanın, hem de Belediye İş Sendikası’nın genel başkanlığı koltuğuna oturmuştu. Genel başkan seçildiği o gün, İstanbul Harbiye’de ki Cemal Reşit Say Konser Salonu’nda sendika genel başkanı seçildiğinde dünyalar adeta bizim olmuştu. Oylama bitmiş, seçildiği ilan edilmişti, ben o dönemin Belediye-İş Sendikası’nın Erzurum Şube Başkanı Murat Suluoğlu’na ‘’Çimdikle lütfen ağabey. Rüyada değiliz, değil mi?’’ dediğimi hatırlıyorum. Rahmetli Suluoğlu’nun, ‘’İnan, inan’’ dediği de dün gibi aklımda.
***
Onca dişli aday ve muhalefete rağmen Erzurum’dan biri, Efendi Güvercin o devasa sendikaya başkan olmuştu, duyduğumuz mutluluk ve gururu halen daha anlatacak kelimeler bulamam, cümleler kuramam. Türk-İş gibi yılların efsanesi bir kurumdan içeri ilk defa onun sayesinde girdiğimde de o mutluluk ve gurur tarif edilemez. Erzurum’da sıradan bir şef iken, üyesi olduğu o sendikaya genel başkan olacak kadar bir başarı hikayesini yazan Efendi Güvercin’e, tıpkı diğer örneklerde olduğu gibi sahip çıkamadık, yanında olamadık. Yalnız bıraktık. En son Ankara Maltepe’de görüştüğüm ve konuştuğum Efendi ağabeyin vefat haberini aldığımda en az bir yakınım kadar üzüldüm, müteessir oldum. O herhangi bir adam değildi, savaşçı ve mücadeleci kişiliği ile özellikle sendikacılığın simge isimlerindendi, biz razıyız, rabbim de razıdır inşallah.
--
Vedat Refayeli
