“Ve hiçbir şey hakkında, "Ben bu işi yarın mutlaka yapacağım" deme”
Kehf Suresi / 23
Verdiğin sözler, kurduğun süslü cümleler hayatını abluka altına almış…
Sen artık bugünün sevileni değil yarın yapmayı vaat ettiklerinin oyuncağısın!
Gururla her ‘hallederiz’ deyişin, şimdini geleceğin içinde kaybediyor.
‘Yarın’, ‘yakında’, ‘çok yakında’, ‘mutlaka üstesinden geleceğim’ sözlerinle, anı bilinmez bir zamana kurban veriyorsun.
Bilmediğin halde hem de; senin için yarın var mı?
Bildiğin halde, nice yarınlara verilmiş sözlerin bir anda sahipsiz kaldığını…
“Buna beni kimse inandıramaz”, “daha dün…” ile başlayan sözlerin biriktikçe biriktiği halde!
Gel sen kendine bir iyilik yap, bugün bile senin değilken yarına seninmiş gibi davranmaktan vaz geç!
Gel sen kendine de, yarının yüzü yere düşmüş uzun burunlu yalancıları arasında olma!
İnsanlığına Yakışanı Yap
“Gerçek şu ki, Biz ona yolu/yöntemi gösterdik; şükredici, ya da nankör (olması artık kendisine kalmıştır).”
İnsan Suresi / 3
Ey insan; dikkate değer bir şey değildin, Allah seni dikkate değer görmezden önce…
Sevdiklerinin bile özlediği bir şey değildin, Rahman seni sevmezden önce…
Yoktun… Hiçtin… Kıymetsizdin..
Seni ilk seven Allah olmasaydı sevgi nedir, gönül nedir bilmiyor olacaktın.
Bunca şeyden sonra seni var edene karşı isyan etmek, yakıştı mı pak ruhuna?
Kendine yedirebiliyorsan kötülük de senin ellerinden akabilir bir müddet.
Âlim olan kudretli öğreticin sana iki yolu da gösterdi.
Artık tercih senin…
Tercihin nisbetinde sorumluluk da!
Şükredersen eş-Şakir olarak görürsün Allah’ı.
Nankörlük edecek olursan Kahhariyetiyle bulursun karşında O’nu!
Lakin Rahim’dir…
Pişman olursan Tevvab olarak çıkar karşına.
Seni Sahibin gözden çıkartmaz ey insan…
Son nefesine kadar ümidini kesmez senden!
O halde insanlığına yakışanı yapmak için bugün tam zamanı değil mi?
Tam zamanı kendine bir insanlık yapmanın şimdi!
