Peygamberlik öncesi dönemdir. Kölesi Harise oğlu Zeyd'in babası ve amcaları yıllarca süren aramalardan sonra Mekke'ye gelip oğullarını bulurlar ve Hz. Muhammed (asv)'den onu kendilerine satmasını rica ederler. O tebessümle cevap verir:
"Kendisine sorun, gitmek istiyorsa, hürdür, para gerekmez." der.
Harise oğlu Zeyd ise Hz. Muhammed (asv)'i tercih eder.
Başta akrabaları herkes şaşırmıştır. Zeyd'in bu jesti üzerine elinden tutarak onu Mekke'nin ana meydanına, Kâbe’nin önüne götürür ve yüksek sesle Mekkelilere duyurur:
"Bu benim kölem Harise oğlu Zeyd, artık hürdür ve benim evlatlığımdır!.."
Ve Zeyd o günden sonra Muhammed oğlu Zeyd diye çağrılmaya başlanır.
Sünnet ile yaşamak
“Ebu Hureyre (r.a.)’tan rivayet edildiğine göre Resulullah (s.a.) şöyle buyurmaktadır:
Kim günde yüz defa ‘Lâ ilâhe illallâhu, vahdehu lâ şerîke lehu, lehu’l-mulku ve lehu’l-hamdu ve huve alâ kulli şey’in kadîr’ (Allah’tan başka ilah yoktur. O, tektir, ortağı yoktur. Mülk O’nundur. Hamd O’nundur. O, her şeye kâdirdir) derse, bu dua, o kimse için on köleyi hürriyetine kavuşturma sevabına denktir ve ona yüz hasene yazılır ve yüz günah da silinir. Bu dua, o kimse için, akşama kadar şeytanın şerrinden güvence olur. Hiç kimse, o kimsenin bu duayı okumasından daha faziletli bir dua getiremez. Meğer ki bu duayı ondan daha çok okuyan bir kimse olsun.
Kim de günde yüz defa ‘Subhânallâhi ve-bihamdihi’ (Allah’ı, hamdederek tesbih ederim) derse, o kimsenin (Allah’ın hakkı için) günahları deniz köpüğü kadar bile olsa dökülür.”
[Buhârî, Bedu’l-Halk 11; Deavât, 64, 65; Müslim, Zikr 28 (2691)]
